Yukarıdaki afiş me ha penin "özel kuvvetleri" ülkü ocaklarına ait. Türban konusundaki tutumlarını halka açıklıyorlar. Üniversiteleri falan geçtim, "ne kamusal alanı ulan! Allah her yerde" diyerek, türban ve laiklik konusundaki "hassas" yaklaşımlarını "kibarca" dile getiriyorlar...

Gazeteleri okuyorum, internet forumlarına gözatıyorum. me ha pe'ye oy veren laik kanatta acaip bir pişmanlık var. "Elimiz kırılsaydı da oy vermeseydik" noktasına varmış tepkiler. Halkı anlamak lazım. O kadar korkutulmuşlar dı ki, kendilerini AKP karşısında o kadar çaresiz hissediyorlardı ki, sırf AKP iktidara gelmesin diye me ha peli falan olmadıkları halde gidip oy vermişti bir kısmı. Hatta Tuncay Özkan gibileri bu konuda açık çağrıda bulunmuşlardı. Şimdilerde Tuncay Özkan mesela, bu durumu "o zaman durum öyleydi" diye açıklamaya çalışıyor. Hayır efendim! Halkı kandırmaya bir son verin. O zaman durum öyle değildi, yukarıdaki resimdeki gibiydi! Bizi milliyetçi olmadığımız için körlükle suçlayanlar, milliyetçi olunmadan anti-emperyalist olunamaz diyen beyinsizler, yukarıdaki afişe iyi bakın! Anti-emperyalist olmanın yolunun milliyetçilikten değil, antikapitalizmden geçtiğini artık anlayın. Sizi faşistlere oy vermeye çağıranlarla yollarınızı "yol yakınken" ayırın!

Pazartesi, Ocak 28 0 yorum

Keny Arkana. Arjantin kökenli Marsilyalı genç bir kadın. Bir rap şarkıcısı. Bir isyancı. Bir antikapitalist. "Helal olsun" diyor insan izleyince. Sözlerin tümü güzel ama, şarkının sonlarındaki bir cümle özellikle dikkatimi çekti. "İsyan bir çembere benzer, bir yerde başlar ama bitmez..."

Cuma, Ocak 25 0 yorum


Ankara Cumhuriyet Savcısı Kürşat Kayral, Nöbetçi Sulh Ceza Mahkemesi'ne başvurarak Türkiye'de pek çok kişinin girdiği "youtube.com" sitesine erişimin engellenmesi talebinde bulundu.

Sitede Mustafa Kemal'e hakaret edildiğini ve yapılan yayının durdurulması isteğinin yerine getirilmediğini belirten savcı Kayral, siteye Türkiye'den erişimin yasaklanmasını istedi.
Mahkeme, siteyi engelledi ve Türkiye'de ilk kez "İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun"a muhalefet edildiği gerekçesiyle bir site yasaklanmış oldu. Youtube'da Mustafa Kemal'i maymuna benzeten bir video karara gerekçe olmuş. Ya tamam, buna kızabilirsiniz ama siz siteye erişimi engellediniz diye bu tür videoların Youtube ya da başka paylaşım sitelerine yüklenmesini nasıl durduracaksınız? Böyle saçmalık olur mu? Bu zihniyetle bi bok olmaz bu memleket. Üstelik istendiğinde bu engeller de aşılabiliyor. OpenDNS ile dns ayarları değiştirilerek giriliyor veya
şurada anlatılan yöntemler uygulanabiliyor. Ya da en kolayı buraya gidip Anonymouse'da siteye tek tıkla ulaşılabiliyor.
Bu son derece yavaş, boktan, kesintili internete harcadığımız paralara mı yanalım, iletişim hakkımızın gaspedilmesine mi, yoksa bloglarımızın berbat olmasına mı? Üçüne de yanalım ve artık gerekli tepkiyi koyalım! Bu arada neredeyse söylemeyi unutuyordum, ikinci işletim sistemi olarak Pardus linux kullanıyorum ve Youtube'a girebiliyorum. Şaşırdım?! :)

Pazar, Ocak 20 0 yorum

iyi karikatürize edilmiş bir amerika hikayesi. daha doğrusu, abd'nin hakim yüzünün, "ırkçı beyaz adamın".

Cumartesi, Ocak 19 0 yorum

Ne de çabuk geçmiş zaman...

Salı, Ocak 15 0 yorum



Dün Kadıköy İskele Meydanı’nda toplanan yaklaşık 2500 kişi “Genel Sağlık Sigortasına Hayır” dedi. Polisin barikatını aşarak yürüyen kalabalık İskele Meydanı’na vardığında, İstanbul Tabip Odası Yönetim Kurulu Üyesi Nazmi Algan Platform adına basın açıklamasını okudu. Açıklamada Algan; “Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası geçen sene TBMM’de kabul edilmişti. Anayasa Mahkemesi bir dizi maddesini iptal edince önce 1 Temmuz 2007’e sonra 1 Ocak 2008’e ertelendi. AKP Hükümeti şimdi veto edilen kanundan da kötü bir tasarıyı meclisten geçirmeye çalışıyor. IMF emrediyor AKP meclisten geçiyor” dedi. Genel Sağlık Sigortasının en çok kadınları ve gençleri olumsuz etkileyeceğini belirten Algan, "ev kadınlarının harcadığı karşılıksız emeği yok sayan yasa tasarısı kadınları aileye, erken evliliğe, koca eline bakmaya mahkum ediyor” dedi.

Pazar, Ocak 13 0 yorum

1968 hareketinin öğrenci liderlerinden, sosyalist, barış aktivisti, Pakistanlı yazar Tarık Ali'nin 31 Aralık günü Independent'ta yayımlanan makalesine yer vermek istiyorum. Benazie Butto'nun katledilmesiyle hız kazanan süreci daha iyi anlayabilmek için...

"İnfazından altı saat önce İskoçya Kraliçesi Mary, kayınbiraderi Fransa Kralı III. Henry'ye “Oğluma sorumluluk veremeyeceğim için, onu, layık olduğunca sana emanet ediyorum” diye yazmıştı. Yıl 1587'ydi.

30 Aralık 2007'de, son arzusunu ve vasiyetnamesini öğrenmek üzere, katledilen Benazir Butto'nun evinde bir feodal derebeyleri meclisi toplandı. Akabinde, [vasiyetnamenin] içeriği dünya medyasına duyuruldu. Mary kuşkuluysa da, günümüzdeki muadili şüpheye hiç yer bırakmadı: Kesinlikle oğluna sorumluluk verebilirdi.

Partiyi, Benazir'in 19 yaşındaki oğlu Bilawal rüşdünü kazanana kadar, (ülkedeki itibarı en kötü ve en rüşvetle kandırılabilir siyasetçilerinden biri ve halen Avrupa'da üç mahkemede yolsuzluk suçlamasıyla karşı karşıya olan) kocası Asif Zardari ve iki emanetçiden mütevellit bir troyka yürütecek. [Bilawal] Bilahare, hiç kuşku yok ki daha sonra kendi çocuğuna bırakmak üzere, ölene kadar başkanlık koltuğuna oturacak. Resmileşmiş olması bunu daha az garip kılmıyor. Pakistan Halk Partisi (PHP), liderinin arzularına göre tasarruf edilen bir mal olarak, nesilden nesile aktarılan bir aile yadigarı gibi muamele görüyor.

Ne daha az ne daha fazla... Zavallı Pakistan... Zavallı Halk Partisi yandaşları... İkisi de, bu iğrenç ortaçağ pandomiminden fazlasını hak ediyorlar.

Benazir'in son kararı, seleflerinin trajik olarak kendi yaşamına mal olan yaklaşımlarıyla aynı otokratik tarzda... Bazı parti önderlerinin önerilerini dinlemiş ve Pervez Müşerref'le Washington simsarlığında yapılan anlaşmayı kabul etmemiş ya da en azından daha sonra parlamento seçimlerini boykot etmeye karar vermiş olsaydı hala yaşıyor olabilirdi. Ülkeye son hediyesi, gelecek için hiç de hayra alamet değil.

Yurtdışındaki maiyetleri, genç prens ve geleceği hakkında ihtimamlı bir dalkavuk ağzıyla konuşurken; partilerine tımarlık, yandaşlarına ise serf muamelesi yapan Batı-destekli siyasetçiler nasıl ciddiye alınabilir ki...

PHP'nin büyük kısmı omurgasız fırsatçılardan ibaret iç çeperinin engellenmiş ve hüzünlü yaşamlara neden olmuş olması mazeret değil. Eğer parti içi demokrasi gerçekleştirilse, bunların hepsi dönüştürülebilirdi. Partide dürüst ve ilkeli siyasetçilerden oluşan ince bir tabaka mevcut ama bunlar dışlanmış durumdalar. Hanedanlık siyaseti gücün değil, zayıflığın göstergesidir. Benazir ailesini Kennedyler'le mukayese etmekten hoşlanırdı. Ancak Demokrat Parti'nin, büyük sermayeye olan bağımlılığı bir yana, herhangi bir ailenin oyuncağı olmadığı gerçeğini göz ardı etmeyi tercih etti.
Ömrünün yarısını askeri idare ile geçiren bir ülke için demokrasi meselesi muazzam derecede önemlidir. Pakistan, Kongo ya da Ruanda gibi bir “aciz devlet” (failed state) değil. [Pakistan,] işlevsiz bir devlet ve yaklaşık kırk yıldır bu durumda...

Bu işlevsizliğin esasını ordunun hakimiyeti oluşturuyor ve her bir askeri iktidar dönemi işleri daha da kötü hale getirdi. Siyasal istikrarı ve istikrarlı kurumların ortaya çıkışını engelleyen budur. Askeriyeyi daima, birlikte çalışılacak tek kurum olarak gören ve ne yazık ki hâlâ da görmeye devam eden ABD, bundan doğrudan sorumlu... Kendi halinde akan suları, yıkıcı bir sele dönüştüren bu kayadır.

Askeriyenin zayıflıkları iyi bilinmekte ve fazlasıyla da belgelendi. Ancak siyasetçiler taş atabilecek konumda değiller. Ne de olsa ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı John Negroponte ve İngiltere Dışişleri Bakanı David Miliband'ın nezaretleriyle yargıya yapılan saldırıları Müşerref başlatmadı. Yüksek Mahkeme'ye ilk olarak, başbakan Nawaz Şerif'in, efendilerinin çıkarlarına karşı kararlar verdikleri için yargıçlara fiziksel müdahalede bulunan adamları tarafından saldırı girişiminde bulunuldu.

[Benazir'in] ölümüyle bazılarımız, Halk Partisi'nin yeni bir sayfa açabileceğini umduk. Ne de olsa [parti] liderlerinden biri olan baro başkanı Aitzaz Ahsan, baş yargıçlardan birinin görevden alınması üzerine ortaya çıkan halk hareketinde kahramanca bir rol oynamıştı. Ahsan, olağanüstü hal kapsamında tutuklanmış ve tek kişilik hücreye konmuş ve halen Lahore'da ev hapsi altında tutulmaktaydı. Benazir, ailenin ve hiziplerin ötesinde düşünebilme yeterliğine sahip olsaydı, askıya alınan seçimler için aday olarak onu önerirdi. Ne yazık ki olmadı.

Sonucun partide çok geç olmayan bir vadede çatlak yaratacağı neredeyse kesin... Pek çok aktivist Zardari'den nefret ediyor ve eşinin çöküşünden onu sorumlu görüyor. Duygular hafifledikçe, halefiyetin yarattığı yılgınlık, PHP'nin, en muhafazakar kesimini oluşturan servet yapabilmek için canını dişine takmış kariyerist sürüsü dışındaki geleneksel yandaşlarının pek çoğuna sirayet edecek.
Bunların hepsi [yine de] bertaraf edilebilirdi. Ama heyhat! Sağ iken ona öncülük eden zehirli meleğin demokrasi ile fazla alakası yoktu. Ve o şimdi, partinin muteber lideri...

Bu arada bunalım içerisinde bir ülke söz konusu... Kendi siyasal kabuğunu olağanüstü hal ilanı ile korumayı beceren Müşerref meşruiyetten hâlâ yoksun... Başkan Bush'un ve Downing Caddesi'ndeki inandırıcı olmayan yardımcılarının [yani İngiliz Hükümeti'nin] sert uyarılarına rağmen, 8 Ocak'ta danışıklı bir seçimin yapılması bile artık mümkün değil. Açık olan şu ki, Benazir'i kimin öldürdüğü konusundaki resmi uzlaşma, BBC televizyonu dışında çöküyor. Benazir, ABD'den Karzai'ninki gibi eski ABD deniz kuvvetleri personelinden oluşan özel bir koruma birliği talep ettiğinde, önerinin, bunu egemenliğin ihlali olarak kabul eden Pakistan hükümeti tarafından hor görülerek reddedildiği kamuya duyuruluyor.

Hillary Clinton ve Senato Dış ilişkiler Komitesi Başkanı Senatör Joseph Biden, ABD'nin başkanı devirme fikrinin mutlak bir işareti olarak, cinayet hükümlüsü yaftasını El Kaide'ye değil, Müşerref'e yapıştırıyorlar.

Onların sorunu, Benazir'in ölümü ile birlikte, tek alternatifleri olarak ordunun başındaki General Eşref Kiyani'nin kalmış olması. Nawaz Şerif, ABD-Suudi ittifakına rağmen, bir Suudi kanişi ve bu yüzden de güvenilmez biri olarak görülüyor. Zavallı Şerif, neden bu durumda olduğuna şaşıyor. Onun açısından düşünüldüğünde, Washington'un emirlerini yerine getirmeye hazır. Yalnızca emperyalin mesajlarının Müşerref tarafından değil, Suudi Kralı tarafından getirilmesini tercih ediyor.

Krize ilişkin bir çözüm mümkün... Bu, Müşerref'in daha az ihtilaflı bir figürle değiştirilmesini, altı ay içerisinde yapılacak gerçek bir seçime zemin hazırlamak üzere partilerin hepsinin katılımıyla oluşturulan bir hükümeti ve görevden alınan Yüksek Mahkeme yargıçlarının Benazir'in katilini korkusuz ve tarafsızca araştırmak üzere göreve iadelerini gerektiriyor. Bu bir başlangıç olabilir."